In 1981 kregen we onze eerst hond en gelijk een kuvasz: Elya (1981-1987). We hadden er langer dan een jaar op moeten wachten.
Elya was zachtaardig maar was nooit zoals we haar graag zouden willen hebben. Al jong blesseerde ze zich namelijk en kreeg OCD. Het was een begin van een lange lijdensweg. Dat kwam mede omdat de OCD in eerste instantie gemist werd als diagnose.
Door de gewrichtsmuizen, die pas na 3 jaar werden ontdekt en verwijderd, bleef ze levenslang kreupel lopen.
Daarnaast had ze steeds maagklachten, uiteindelijk resulterend in een dodelijke maagtorsie, een paar maanden voordat ze 7 jaar oud werd.
Elya was een introverte hond, in wezen heel vriendelijk, maar ze toonde wel allerlei trekjes van de kuvasz zoals eigenzinnigheid. Uiteindelijk heeft ze niet het leven kunnen leiden dat we haar zo graag hadden willen bieden. Onze wandelingen waren voor haar geen plezier maar een martelgang, zoals we pas later, te laat dus, merkten.